کجاست؟

آنکه بی باده کند جان مرا مست، کجاست؟

و آنکه بیرون کند از جان و دلم دست، کجاست؟

و آنکه سوگند خورم ، جز به سر او نخورم

و آنکه سوگند من و توبه ام اشکست، کجاست؟

و آنکه جانها به سحر نعره زنانند از او

و آنکه ما را غمش از جای ببردست، کجاست؟

پ ن: و میم اولِ تو یعنی که سالهاست منتظری و چه جاهلانه ما به انتظار تو نشسته ایم...