سزایش تبر است:)

زمان انتخابات مجلس بود و یکی از کاندیداها برای تبلیغ به روستای شول رفته بود.(شول روستایی از توابع شهرستان گناوه)

نماینده ی محترم فرموده بودند که من مثل درختی هستم که ۴ سال ریشه دوانده و بزرگ شده ام حال به من رای بدهید تا ثمر بدهم!

یکی از عزیزان حاضر در جلسه هم پاسخ داده بودند : " درختی هم که ۴ سال ثمر نده سزاش تبره:)

از همین تریبون استفاده میکنم و با تاخیر فراوان عرض میکنم :" ای حلالت باشه شیری که خوردی مرد که حرف دل همه ی ما رو زدی"

بی ربط نوشت : با وجود این که هیچ تطابق فکری با اقای روحانی نداشته و ندارم اما در طول مناظرات یه یک حرف موافق با ایشان رسیدیم و آن در مورد مسئله ی قاچاق بود؛ آقایان چنان از قاچاق در بنادر و مرزها ناله میکنند انگار کارخانه هایمان در بنادر و شهرهای مرزی سر به فلک کشیده اند و انواع و اقسام اشتغال را به وجود اورده اند که مردم از بین همه ی آنها قاچاق را انتخاب کرده اند‌ ؛ انگار فراموش کرده اند مردمی هستند که اگر همین قاچاق هم نباشد نان برای خوردن ندارند؛ مردمی که تمام اقتصاد شهرهایشان بر مبنای بازار و همین قاچاق است ؛ مردمی که سهمشان از تمام این مملکت خالی کردن منابع زیرپایشان (بدون رسیدن سودی به خود آنها) و الودگی های حاصل از آن و سالها مرزداری و پاسداری از مرزهای این مملکت بوده و هست. کاش به جای محکوم کردن قاچاق اول به فکر تولید و اشتغال بودید و بعد هم واردات بی رویه ی اقایان گردن کلفت که وارداتشان از بنادر است و خودشان در کلان شهرها جولان میدهند.

پ ن ۲: البته جناب رئیس جمهور چنان می فرمایند باید از ریشه بررسی کنیم انگار در طول این ۴ سال رئیس جمهور نبوده اند و توانایی رسیدگی نداشته اند دقیقا مثل بقیه ی مسائلی که همیشه نسبت به انها فقط انتقاد دارند.