سرنوشت

به عکس بچگی هام نگاه میکنم ؛ اشک میریزم و دائم از خودم میپرسم چرا؟؟ چی شد که اون اتفاق افتاد؟

قصه از اونجایی شروع شد که بچگی هام خیلی زیبا بودم ؛ موهای طلایی , چشمای آبی , صورتی سفید :

البته اگه بهم فرصت میدادن اما... اما امان از حسادت، سرنوشت و ... بی مسئولیتی!

و همه ی اینها دست به دست هم داد که اون اتفاق وحشتناک افتاد...من عوض شدم!

بله ! من بخاطر بی مسئولیتی یک پرستار عوض شدم و از اون روز تمام زندگی من تغییر کرد.

و حالا البوم کودکی من پر شده از دختری که من نیستم :

کاش فقط یکبار اون پرستار رو میدیدم تا ازش میپرسیدم چرا؟ تو چشمهاش خیره میشدم و میگفتم: "هرگز نمی بخشمت و تو رو به وجدانت میسپارم!"

پ ن : هرگونه فحش دادن پیگرد الهی دارد :)))

اندراحوالات من 3...

ما را در سایت اندراحوالات من 3 دنبال می کنید